All images are protected by Copyright ©Jo Joosten

Op de voorgrond rolt een mestkever zijn balletje mest. Deze in Egypte heilige Scarabee, waarnaar toch duidelijk verwezen wordt, gezien het feit dat onderaan op dit schilderij ook Piramides en Anubis (de bewaker van het dodenrijk) te vinden zijn symboliseert de cyclus van reïncarnatie. Het bolletjes mest geeft een doorkijk op het water en op het fundament van een stevig baken, waarop Shiva naar haar voet wijst en ons zegt dat als we aan haar voeten liggen ze ons zal beschermen tegen de demonen, waarvan ze er één vertrapt onder haar andere voet. De machtige Shiva, die met vuur in staat is te vernietigen, maar daarmee ook weer een vruchtbare grond schept en tegelijkertijd op dit baken fungeert als vuurtoren die richting geeft in het donker, bevindt zich in een zeepbel die direct Shiva's kwetsbaarheid tentoonspreidt.

Het mestballetje, de doorkijk, bevindt zich midden in één van de twee levenspaden die centraal staan op het onderste gedeelte van het schilderij. Een ruime plaats is bedeeld aan de kruisiging van Jezus Christus. Voor de één symbool voor de boetedoening van ons aller zonden, voor de ander een symbool van mededogen en een inspiratiebron. In het kruis is aan de bovenzijde de Anch in het hout gebrand, de sleutel tot het eeuwig leven.

Een leven in het hiernamaals of een cyclus van reïncarnatie waaraan we volgens Boeddha kunnen ontsnappen? Het is in elk geval Siddharta Gautama die het levensrad aanzwengelt en daar waar de dood al weer bijna een feit lijkt vindt opnieuw conceptie plaats en vliegt een van de oerknal afkomstige komeet dit schilderij binnen om de verbondenheid aan te geven tussen 'dood' en 'geboorte'

Tekst Rob Palmen

          “Het einde van alles”             Acryl op doek             formaat 80x50 cm             Particuliere collectie