Jo Joosten (1956 Maasbracht (Limburg) ontdekt zo gauw hij een potlood vast kan houden zijn creativiteit en het plezier van het tekenen. Na de middelbare school volgt hij bijna vanzelfsprekend de Tehatex opleiding te Nijmegen (van 1976-1982) waarna hij als docent beeldende vorming in het onderwijs aan de slag gaat.
Naast het lesgeven werkt hij als grafisch ontwerper en runt hij zelfs een reclamebureau. Maar omdat die bezigheden een volledige ontplooiing van zijn creativiteit in de weg staan kiest hij in 2000 voor een bestaan achter de schildersezel, want schilderen is immers de ultieme vorm van creatieve vrijheid.
Geboeid door het magisch- en surrealisme - vooral vanwege de enorme tekenvaardigheid en buitengewone schildertechniek die de kunstenaars in dit genre etaleren - ontwikkelt hij een totaal eigen beeldtaal waarin intuïtie en rede harmonieus samensmelten tot unieke en soms “magische” werelden, uitgevoerd in een vlekkeloze techniek en een meer dan alledaagse stofuitdrukking.
Over de inhoud van zijn werk merkt Jo op:
“Daar sta ik dan; ‘veroordeeld’ tot mijn eigen verbeelding en ‘opgescheept’ met de verantwoordelijkheid aan deze taferelen betekenis te geven. Natuurlijk wil ik, als schilder, de toeschouwer ook niet te veel sturen en verschillende interpretatiemogelijkheden open laten. Iedereen kan vanuit zijn gevoelswereld vormen herkennen, sferen aanvoelen en zijn eigen fantasie laten werken. Thema's als vruchtbaarheid , groei en dood komen veelvuldig in mijn werk voor en vaak zijn er verwijzingen naar de menselijke anatomie en vruchtbaarheid. Ik ben gefascineerd door de relatie tussen het erotische aspect en het afsterven, het sterven - verwondering over het leven en de dood is één van de uitgangspunten in mijn werk. Vaak duiken er parallellen op met de menselijke voortplanting: het omvattende van de baarmoeder, maar ook fantastische en onverwachte scenario`s in een wereld die gekenmerkt wordt door vervreemding. De taferelen zijn symbolisch, absurdistisch, soms ook humoristisch, of ze weerspiegelen de broze schoonheid van de kracht van weleer. Ik schilder naar de werkelijkheid en hoewel die zeer dicht wordt benaderd, zijn mijn schilderijen slechts realistisch in detail, maar niet als geheel.
Mensen hebben altijd de gewoonte gehad schilders onder te brengen in een bepaalde stijl. Mijn werken zijn echter niet tot één alles omvattende stijl te herleiden. Magisch realisme ,surrealisme; het is mij om het even. In ieder geval zijn alle beelden en plaatsen die te zien zijn, voor mij écht - het zijn mijn dromen, mijn fantasieën en mijn gevoelens. Vaak zet ik ze echter onbewust op doek. Ik houd ervan beelden te scheppen van plaatsen die niet bestaan, maar die toch een bepaalde ‘herkenning’ geven. Soms wordt die betekenis voor mij pas achteraf duidelijk.”
In 2006 treedt hij voor het eerst met zijn werk naar buiten, zijn schilderijen zijn dan regelmatig te zien tijdens zowel solo- als groepstentoonstellingen. Ook bestaat er sinds kort de gelegenheid de kunstenaar (geheel vrijblijvend) in zijn atelier te bezoeken.